Πώς την πέφτουν και πώς χωρίζουν τα ζώδια

ΚΡΙΟΣ

Πέσιμο: «Ένα είναι σίγουρο για τον Κριό, άντρα ή γυναίκα. Δεν πάσχει από αυτοπεποίθηση. Ένα κριάρι θα σε σταμπάρει από την αρχή, πάντα χαίρεται να διακρίνει τους θαυμαστές του. Θα σε προσεγγίσει με κάτι σαν αυτό: «Πρόσεξα ότι εδώ και πολλή ώρα με καρφώνεις έντονα. Δε σ' αδικώ. Σήμερα είμαι ένας κούκλος.»

Ατάκα χωρισμού: «Το ξέρω, θα σου είναι πολύ δύσκολο. Θα σου λείπω, θα υποφέρεις και ενδεχομένως θα πέσεις και στα ναρκωτικά. Δε γίνεται όμως αλλιώς. Φεύγω. Τώρα μπορείς να αυτοκτονήσεις.»

ΤΑΥΡΟΣ

Πέσιμο: Η ώρα θα κυλήσει αργά με έναν Ταύρο. Τις πρώτες 2 ώρες θα κοιτάζει. Μετά από κανένα 4ωρο θα κοιτάζει πιο έντονα. Πάνω στο 6ωρο θα έχει κλείσει το μαγαζί και θα έχεις πάει για ύπνο. Τελοσπάντων, όταν αποφασίσει να μιλήσει, τα λέει καλά.

Ατάκα χωρισμού: «Μήπως να το ξανακοιτούσαμε; Ίσως πρέπει να το ξανασκεφτούμε. Πάμε για κάνα καφέ να το ξανασυζητήσουμε;»

ΔΙΔΥΜΟΙ

Πέσιμο: Το πιο επικοινωνιακό ζώδιο, όλου του ζωδιακού κύκλου. Το ότι θα έρθει να σου μιλήσει είναι σίγουρο. Απλά πριν θα κάνει μια στάση να χαιρετήσει κάτι φίλους από το στρατό, άλλη μια για μια ξαδέλφη που τυχαία συνάντησε στο δίπλα τραπέζι, άλλη μια για να πει ένα γεια στο μωρό στο bar και όταν τελικά έρθει θα πιάσει κουβέντα και με τις τρεις κολλητές σου.

Ατάκα χωρισμού: «Έσπαγα το κεφάλι μου να θυμηθώ τι είχα ξεχάσει. Α ναι! Χωρίζουμε. Φεύγω, έχω προπόνηση.»

ΚΑΡΚΙΝΟΣ

Πέσιμο: «Ο Καρκίνος δεν θάρθει. Τραβάει κόλλημα. Άμα θες πήγαινε εσύ.»

Ατάκα χωρισμού: «Θέλω να σου πω κάτι. Το σκέφτομαι εδώ και δύο χρόνια, αλλά δεν είμαι ακόμα σίγουρος. Νομίζω ότι θέλω να χωρίσουμε. Ποια είναι η γνώμη σου;»

ΛΕΩΝ

Πέσιμο: Το λιονταράκι - και δη το αρσενικό - δεν αγχώνεται. Πιθανόν, σε έχει "πάρει" ήδη. Και εσένα και τη φίλη σου.

Ατάκα χωρισμού: «Ακόμα εδώ είσαι εσύ; Δε σε χώρισα πριν μια βδομάδα; Α! Δεν είσαι η Γωγώ; Sorry ρε συ, χωρίζουμε.»

ΠΑΡΘΕΝΟΣ

Πέσιμο: Κανένας άνθρωπος που ανήκει στο ζώδιο της παρθένου, δε θα έρθει έτσι απλά να σου μιλήσει. Κατά πάσα πιθανότητα, κάπου σε έχει ξαναδεί και από τότε μέχρι και σήμερα, οργανώνει τη στρατηγική του για να σε ρίξει.

Ατάκα χωρισμού: «Χωρίζουμε. Πλύνε τα πιάτα πριν φύγεις. Και όπως φεύγεις, πέτα και τα σκουπίδια.»

ΖΥΓΟΣ

Πέσιμο: Ο Ζυγός, θα σε χαλαρώσει τόσο με την κουβέντα που στο τέλος δε θα ξέρεις αν θες να τον πιάσεις γκόμενο ή να πας μαζί του για ψυχανάλυση.

Ατάκα χωρισμού: «Βασικά, έχω παράλληλο δεσμό εδώ και 1,5 χρόνο. Δε θέλω όμως να σε πιέσω. Πάρε το χρόνο σου και σκέψου.»

ΣΚΟΡΠΙΟΣ

Πέσιμο: Ο Σκορπιός, αν είσαι με άλλο γκόμενο, θα τον κάνει κολλητό και στη συνέχεια θα "δηλητηριάζει" τη σχέση σιγά σιγά, μέχρι να τον παρακαλάς εσύ γονατιστή να σε δεχτεί. Ο πρώην γκόμενος, αγνοείται.

Ατάκα χωρισμού: «Μπορεί να χωρίσαμε, μπορεί να πηγαίνω με άλλες, εσύ όμως δε θα πας με κανέναν. Ποτέ.»

ΤΟΞΟΤΗΣ

Πέσιμο: Ο Τοξότης θα μιλήσει. Θα μιλήσει πολύ. Θα σου τραγουδήσει, θα σε χορέψει, θα ανοίξει σαμπάνιες και κατά τις 3:00 το πρωί, θα φύγει -μόνος του-, να πάει να κοιμηθεί.

Ατάκα χωρισμού: «Έλα βρε, που να χωρίζουμε τώρα. Άστο. Αν ξαναβρεθούμε, κάποτε, το συζητάμε τότε.»

ΑΙΓΟΚΕΡΩΣ

Πέσιμο: Ο χρόνος είναι χρήμα. Να τι θα μπορούσε να πει, ένας αυθεντικός αιγόκερως: «Για να μην καθυστερούμε, έχω κλείσει ένα τραπέζι σε ένα εστιατόριο να φάμε. Μετά θα πιούμε ένα ποτό, μετά άλλο ένα στο σπίτι μου και μετά μας περιμένει η μάνα μου για να σε γνωρίσει.»

Ατάκα χωρισμού: «Έχω ήδη επικοινωνήσει με τον δικηγόρο μου και η αίτηση διαζυγίου είναι έτοιμη πάνω στο τραπέζι για να την υπογράψεις. Τι; Δεν είμαστε παντρεμένοι;»

ΥΔΡΟΧΟΟΣ

Πέσιμο: Να ένας γνήσιος καλλιτέχνης! Θα σου μιλήσει για μουσική, θα σου μιλήσει για τα αστέρια, για τα χρώματα του ουρανού, για τον εξπρεσιονισμό και αφού σε πρήξει για κάνα 2ωρο, θα την πέσει στη φίλη σου.

Ατάκα χωρισμού: Μήνυμα στον τηλεφωνητή: «Αγάπη μου, πάω για σαφάρι στην Αφρική. Θα γυρίσω σε κάνα 6μηνο, οπότε μάλλον χωρίζουμε.»

ΙΧΘΥΣ

Πέσιμο: Ένας ιχθύς, δε θα στην πέσει έτσι απλά. Πρώτα θα σου στείλει λουλούδια από το γυφτάκι, μετά θα σου αφιερώσει το τραγούδι που παίζει και αφού θα είναι έτοιμος να σου απαγγείλει το ποίημα που μόλις έγραψε, εσύ ήδη θα τρέχεις να κρυφτείς από την ντροπή σου.

Ατάκα χωρισμού: «Αντίο απόλυτη αγάπη.Αντίο μεγάλε έρωτα. Δεν έχω δάκρυα να κλάψω, δεν έχω λόγια να πω....Πάω για κάνα ποτό.»

Update:

Ευχαριστώ την Έλλη που μου έστειλε τη συνέχεια των Ιχθύων :)

Εσείς τι θα βάλετε σήμερα;

Νιώθω ότι ζω σε ένα σύμπαν κλωνοποίησης. Μα το Ρα, αν δω κι άλλη μία να φοράει το συνδυασμό μαύρη μπλούζα-μαύρο κολάν-τζιν μίνι φούστα θα βάλω τις φωνές. Το μεγάλο σοκ το έπαθα πριν κάποιες βδομάδες όταν είχα πάει στο Village στου Ρέντη ένα Σάββατο βράδυ. Εκεί που είμαι και περιμένω υπομονετικά στην ουρά του μπαρ για να πάρω κι εγώ το κουβαδάκι μου βλέπω μία τύπισσα με την παραπάνω αμφίεση. Μετά από λίγο βλέπω κι άλλη μία. Και μετά άλλη μία. Και μετά μία ακόμα. Έρχονταν από όλες τις κατευθύνσεις. "Θεέ μου με περικυκλώσανε" σκέφτηκα "Κάπου εκεί πίσω υπάρχει φωλιά". Στο τέλος είχα καταλήξει να δω το εν λόγω ντύσιμο σε ότι τύπο γυναίκας θέλεις. Ψηλές, κοντές, ξανθές, μελαχρινές, αδύνατες, χοντρές (όλες καλές έλεγε το άσμα, εδώ θα διαφωνήσω). Πού πας μωρή μπετονιέρα με το κολάν και τη φούστα; Εμάς δε μας λυπάσαι; Η μόνη λεπτομέρεια που έκανε κάθε φορά τη διαφορά ήταν το υπόδημα. Άλλες φορούσαν μποτάκι, άλλες αθλητικά, άλλες στιλέτα κλπ.

Φυσικά και πιάστηκα αδιάβαστη, μια και ποτέ δεν ήξερα τι προστάζει η μόδα. Εδώ καλά-καλά δεν μπορώ να καταλάβω τη φράση, νόμιζα ότι προστάζουν μόνο οι στρατιωτικοί, θα καταλάβω τις "προσταγές"; Δεν παίρνω γυναικεία περιοδικά με το κιλό, βαριέμαι απίστευτα τις σελίδες της μόδας και όποτε τύχει να σταθώ λίγο παραπάνω κάθε φορά (μα κάθε φορά όμως) απορώ αν νομίζουν ότι απευθύνονται στη Μαριάννα Λάτση, τη Μαριάννα Βαρδινογιάννη, τον κύκλο αυτό και γενικά σε όλες αυτές τις ευγενείς κυρίες που, τελοσπάντων όσο να πεις, τον έχουν τον τρόπο τους.

Και μετά απορώ αν υπάρχουν όντως άτομα που πάνε και τα ψωνίζουνε. Και μετά σκέφτομαι ότι αν δεν τα ψωνίζανε δε θα τα έφερνε κανείς, δε θα τα έσπρωχνε ο παραγωγός-εισαγωγέας και αυτοί (media) δε θα τα διαφήμιζαν. Και μετά έρχεται ο αντίλογος που λέει ότι ακριβώς επειδή δεν τα αγοράζει ο κόσμος οι εταιρείες θέλουν να τα προωθήσουν. Κι εκεί χάνω την μπάλα και σταματάω να το σκέφτομαι.

Βέβαια προσφάτως βγήκε (πάλι) μία έρευνα που λέει ότι οι Έλληνες είμαστε πρώτοι στην αγορά ρούχων παπουτσιών κ.λπ. (και μάλιστα ακριβών) και τελευταίοι στην αγορά βιβλίων. Εδώ που τα λέμε, μας κατηγορούν ότι δε διαβάζουμε αλλά δεν κάνουν και κάτι για να ρίξουν την τιμή στα βιβλία. Ένα (ειδικά καινούριο) βιβλίο έχει πλέον κατά μέσο όρο 20-30 ευρά. Δηλαδή αν διαβάζεις πολύ είσαι καταδικασμένος να διαβάζεις και πάλι λίγο λόγω της τιμής. Και μην πει κανείς καμιά μπαρούφα για Δημοτικές βιβλιοθήκες και τέτοια γιατί δεν πρέπει να υπάρχουν και πολλές από δαύτες. Το μόνο που σε σώζει είναι να διαβάζουν και οι φίλοι σου, να παίρνει ο καθένας από ένα βιβλίο και να κάνετε ανταλλαγή. Και άντε και διαβάζετε τα ίδια. Αν όμως εκείνος λατρεύει το Λάβρκραφτ κι εσύ τη Ζατέλλη τι γίνεται τότε; Ε; Μου λες;

Τεσπά, ξέφυγα από το θέμα το οποίο και είναι η αδηφάγος περιέργειά μου για την ψυχοσύνθεση της γυναίκας. Του συγκεκριμένου είδους δηλαδή, γνωστού και ως "αντιγράφω-και-νομίζω-ότι-κάτι-έκανα". Ποτέ μου δεν κατάλαβα το σκεπτικό τους. Δηλαδή άμα μοιάζουν με τις άλλες είναι κουλ; Προσωπικό στυλ μηδέν; Δεν είπα να είναι συντηρητικούρες σαν κι εμένα και να είναι με τα μονόχρωμα (κατά προτίμηση μαύρο-καφέ-άσπρο-γκρι --> τα τελευταία χρόνια ανακάλυψα και το κόκκινο, το ροζ κι επεκτεινόμεθα) αλλά είναι ανάγκη να φοράνε όλες το ίδιο; Εμένα προσωπικά δε μου αρέσει να βλέπω κι άλλες να κυκλοφορούνε καρμπόν μ' εμένα (αν και παρότι ντύνομαι πολύ απλά δεν το έχω δει να συμβαίνει, ευτυχώς). Όχι ότι αν τύχει θα γίνει και τίποτα, αλλά λέμε. Δεν καταλαβαίνουνε ότι είναι μαριονέτες στο παιχνίδι κάποιων; Ένα είδος εκπαιδευμένου σκύλου που κάνει ό,τι πει το αφεντικό: "σήκω", "κάτσε", "έλα" και πάει λέγοντας. Αντίστοιχα έχουμε το "C(x,y)=x!/x!(x-y)!" (όπου C=συνδυασμός, x=χρώμα, και y=είδος ρούχου). Εδώ την εντολή τη δίνουν οι μεγάλες μοδίστρες μη χέσω. Και μην αρχίσετε οι επιστήμονες, το ξέρω ότι θα έπρεπε να γράψω και τα πλήθη και τα σχετικά, μια γενική εικόνα ήθελα να δώσω, πάλι καλά που θυμόμουν ότι υπάρχει κιόλας. Κοινώς αν γίνει της μόδας ξαφνικά το κρινολίνο θα νομίζουμε ότι όπου να'ναι θα σκάσει κι ο Βοναπάρτης και θα κάνει εκστρατεία! Ρε δε με παρατάτε λέω γω.

Αγαπητές μου κυρίες μάθετε να φοράτε ό,τι σας πάει και ότι σας κολακεύει αλλά μόνο επειδή το γουστάρετε εσείς και όχι επειδή ένας τυχάρπαστος/η ξύπνησε μία μέρα και είπε "τι να βάλω τα κακόμοιρα τα ζώα να κάνουν σήμερα;". Πολλές φορές έχω θελήσει να την πω σε διάφορες (κυρίως χοντρές που κυκλοφορούνε με τις πατσάδες απόξω). Αλλά πάντα συγκρατούμαι. Αλλά και η άλλη η μαλακία μου τη δίνει που φοράνε στράπλες ή τιραντάκια ή μπλούζα με τους ώμους έξω, και το σουτιέν κανονικά (με τις τιράντες). Το βλέπω και μου γυρίζουν τ' άντερα. Για να μην πω το κορυφαίο, μαύρο σουτιέν με άσπρη μπλούζα. Σταματάω γιατί άμα ξεκινήσω δε θα τελειώσω ποτέ. Το ξέρω ότι η πλειονότητα των αντρών δεν ασχολείται μ' αυτά, όπως λέει κι ο Στεφ κοιτάνε βυζιά-κώλο-πρόσωπο (όχι όλοι όλα ή μ' αυτή τη σειρά) αλλά χέστηκα. Εγώ τα βλέπω και βιδώνομαι.

Ουφ πολλά έγραψα, πάω να δουλέψω και λίγο. Τσίου!