Τρίτη, Απριλίου 25, 2006

Όχι άλλο αρνί

Τέρμα το διάλειμμα, τα κεφάλια μέσα… Η πρώτη μέρα στη δουλειά διακρίνεται από μία απροθυμία, ένα κάτι ρε παιδί μου, κανείς δε θέλει να δουλέψει, οι μισοί νυστάζουν, οι άλλοι μισοί λείπουν, τα γνωστά. Ότι φάγατε φάγατε, ότι ήπιατε ήπιατε, του χρόνου πάλι… Εγώ πάντως έχω να πω ότι το Πάσχα είναι μία ρατσιστική γιορτή. Ρατσιστική για μας που δεν τρώμε αρνιά, κατσίκια, κοκορέτσια κλπ. ΔΕΝ είμαι χορτοφάγος, απλώς τα παραπάνω εμένα μου βρωμάνε. Και κάθε χρόνο επί 2 ημέρες μένω σχεδόν νηστική (δεν τρώω ούτε μαγειρίτσα κι όποιος πει ότι είμαι περίεργη στο φαγητό να του καεί ο σκληρός :P). Για νηστεία ούτε λόγος, αυτό εννοείται. Για ποιο λόγο; Μία φορά το επιχείρησα, όχι για θρησκευτικούς λόγους, για να φχαριστηθώ (και καλά) περισσότερο το τσιμπούσι της Κυριακής. Αλλά τελικά δε φχαριστήθηκα τίποτα, την έβγαλα με σαλάτες, πατάτες, τζατζίκια, αυγά κλπ. Τότε μάλλον ήταν που συνειδητοποίησα ότι δε μου αρέσει το αρνί (δε θέλω σχόλια). Ή μέχρι τότε το έτρωγα γιατί ήμουν μικρή και δεν ήθελα να προσβάλλω τους οικοδεσπότες, ξέρω ‘γω; Όπως και να ‘χει το μόνο που φχαριστιέμαι το Πάσχα είναι το γενικότερο τζέρτζελο και ουχί το φαγητό.
Φέτος προνόησα και προμηθευτήκαμε και μερικές μπριζολίτσες μη μείνω πάλι νηστικιά. Και φυσικά το αρνί έμεινε. Όχι επειδή δεν έφαγα εγώ αλλά γιατί κάθε χρόνο μένει. Δεν έχω πάει ποτέ σε σπίτι όπου δεν έχει μείνει το αρνί (ή τουλάχιστον το μεγαλύτερο μέρος του). Εμ βέβαια, αφού πλακώνονται όλοι στα μπινελίκια μέχρι να ψηθεί και όταν ψηθεί έχουν σκάσει όλοι. Άσε που πρέπει να ξυπνήσεις από τα χαράματα. Άλλο μαρτύριο αυτό. Για ποιο λόγο, μου λέτε; Γιατί να πρέπει να ξυπνήσεις από τις 7 το πρωί (για να ΜΗ φας στις 2) και να μην ξυπνήσεις με την ησυχία σου στις 9 (και να ΜΗ φας στις 4); Ε; Καθόσον το Μ. Σάββατο πέφτει ξενύχτι και την Κυριακή το πρωί σέρνεσαι από την αϋπνία. Μετά σέρνεσαι από τα ξύδια. Όοοοοοοχι, είναι παράδοση μου απάντησαν όπου το ρώτησα αυτό. Καλά, ξυπνάτε από τα χαράματα εσείς οι παραδοσιακοί κι εμείς οι μοντέρνοι ξυπνάμε αργότερα.
Μια χρονιά θυμάμαι στο Λουτράκι, το αρνί ψήθηκε στις 8:30 το απόγευμα. Κάποιος (Ηλία σε σένα μιλάω) νόμιζε ότι το αρνί θα ψηθεί μόνο του και έσβησαν τα κάρβουνα με αποτέλεσμα στις 3:30 που το πήραμε χαμπάρι το αρνί να είναι ακόμα άψητο. Και καλά, εμένα σκασίλα μου αλλά οι άλλοι ξενέρωσαν (όσοι δεν είχαν γίνει ντίρλα από τις τόσες ώρες οινομπυροποσίας). Γι’ αυτό λέω: προς τι τόση φασαρία; Προτείνω το επόμενο Πάσχα να ξυπνήσετε στις 9 και να ψήσετε γουρουνοπούλα. Ή να κάνουμε ένα κρεατοπάρτυ με μπριζόλες, μπιφτέκια, παϊδάκια και κοτόπουλο, όλα στα κάρβουνα.
Επίσης εύχομαι του χρόνου να σταθώ πιο τυχερή και να βρω εισιτήρια για τη Σαντορίνη, ο επιτάφιος στον Πύργο είναι από τα ωραιότερα θεάματα που έχω δει.
Και για να μην το ξεχάσω: Ευχαριστώ για τη θερμότατη υποδοχή :)

Παρασκευή, Απριλίου 14, 2006

Καλώς με

Να 'μαι λοιπόν, καλωσήρθα!