Γαμώ τα ιατρεία σας

Είμαι αγανακτισμένη. Τα έχω πάρει με τους γιατρούς και τις ταρίφες που χρεώνουν. Η αφορμή γι’ αυτό το post είναι η εξής ιστορία: Φίλη φίλης που μένει σε επαρχιακή πόλη παίρνει διαζύγιο. Σιγά το πράγμα, θα μου πείτε. Από αυτό το γάμο όμως προέκυψε κι ένα κοριτσάκι, ηλικία δεν ξέρω ακριβώς αλλά σίγουρα κάτω των 10. Η κοπέλα, μια και απ’ ότι κατάλαβα ο γάμος δεν έληξε με χαρές και πανηγύρια, θέλησε να απευθυνθεί σε παιδοψυχολόγο να τη βοηθήσει με το παιδί επειδή τον τελευταίο καιρό τα πράγματα στο σπίτι ήταν κάπως άσχημα και η μικρή βίωσε άσχημες στιγμές. Θέλει να ρωτήσει έναν «ειδικό» πώς να της το φέρει και τι να κάνει για να βοηθήσει το παιδί να το ξεπεράσει πιο εύκολα. Ρώτησε λοιπόν τη φίλη μου μια και η μητέρα της ξέρει ένα ζευγάρι γιατρών (παιδοψυχίατρος + παιδοψυχολόγος) «πόσο πάει το μαλλί». Η απάντηση ήταν αποστομωτική: «παίρνουμε 100 ευρώ την επίσκεψη αλλά επειδή είναι γνωστή σας θα της πάρουμε 90». Λαμπρά! Και τι είναι ρε τα ευρώ για έναν άνθρωπο με ένα χαμηλό μισθό; Χαμομήλια που φυτρώνουν άφθονα γύρω-γύρω; Δεν ξέρω το μισθό της κοπέλας αλλά από την περιγραφή της εργασίας της (δουλεύει σε κατάστημα) δεν πρέπει να παίρνει και πολλά. Ας πούμε ότι παίρνει 800 ευρώ. Είναι γυναίκα με ένα παιδί οπότε σίγουρα τα λεφτά δεν της φτάνουν ούτε για ζήτω. Εδώ τόσα λεφτά δε φτάνουν σε έναν άνθρωπο, φαντάσου σε 2 που απ’ ότι ξέρω τα έξοδα για ένα παιδί είναι υπέρογκα.

Και τι ζήτησε δηλαδή η κοπέλα; Να βοηθήσει το παιδάκι της, όπως θα έκανε κάθε σωστή κι ευσυνείδητη μάνα. Ρε αυτά σας μαθαίνουν στις Ιατρικές; Πώς να πιείτε το αίμα του κοσμάκη; Γι’ αυτό κάνετε τόσα χρόνια να βγείτε από κει μέσα; Εξειδικεύεστε στα πανωτόκια; Αν είναι έτσι να σκίσω τα πτυχία μου και να πάτε να γίνετε εσείς οικονομολόγοι! Κάθε χρόνος που τρώτε στη σχολή ισοδυναμεί με 10 ευρώ στην ταρίφα; Έτσι σας είπανε; Διότι, ως γνωστόν, όσον αφορά θέματα που έχουν το πρόθεμα «ψυχ-» δεν ξεμπερδεύεις με μία και δύο επισκέψεις. Δεν είναι σαν τον οφθαλμίατρο ή τον ΩΡΛ που συνήθως με 2 επισκέψεις είσαι κομπλέ (κι αυτό σε περίπτωση που δεν έχεις σοβαρό πρόβλημα, αλλιώς κι εκεί κλάφτα Χαράλαμπε). Όχι ότι οι χρεώσεις των άλλων γιατρών είναι νορμάλ (δεν έχω ακούσει πουθενά κάτω από 50 ευρώ την επίσκεψη). Μία φορά το χρόνο πρέπει να πας οδοντίατρο, οφθαλμίατρο, γυναικολόγο αν είσαι γυναίκα (+ να κάνεις τεστ ΠΑΠ). Αυτά είναι τα βασικά. Τώρα αν έχεις αλλεργίες, παθαίνεις αμυγδαλίτιδες και πρέπει να τρέχεις και σε επιπλέον γιατρούς, ας πρόσεχες. Και αν έχεις κάποιο χρόνιο ή σοβαρό πρόβλημα που χρειάζεται συστηματική παρακολούθηση μπορείς να πας να κόψεις το λαιμό σου αλλά μετά θα χρειαστούν λεφτά οι συγγενείς σου για την κηδεία.

Και μη μου πει κανείς μαλακίες του στυλ «υπάρχει και τι ΙΚΑ/ΣΙΚΑ/ΜΙΚΑ». Κατά πρώτον για να μπορέσεις υποτίθεται να κάνεις δουλειά με κάποιον ψυχολόγο/ψυχίατρο θα πρέπει ο άνθρωπος αυτός να σε εμπνέει. Υπάρχει περίπτωση ο γιατρός που διαθέτει το ταμείο σου να μη σου κάνει. Γιατί να μην μπορείς να διαλέξεις εσύ το γιατρό και μετά να στο καλύψει το ταμείο σου; Κατά δεύτερον, όποιος κακομοίρης είναι ασφαλισμένος εκεί (εμού συμπεριλαμβανόμενης) ξέρει τι πάει να πει «κλείνω ραντεβού στο ΙΚΑ». Παίρνεις τηλέφωνο επειδή έπαθες επιπεφυκίτιδα από τους φακούς κι έχει γίνει το μάτι σου τούμπανο και σου το κλείνουν μετά από ένα μήνα. Αποφασίζεις να πας εκεί σαν έκτακτο περιστατικό αλλά από τη στιγμή που δεν πεθαίνεις από τη στραβομάρα ο γιατρός δε σε δέχεται. Η πλάκα είναι αν σου σπάσει ο σκελετός. Μένεις γκαβός και ησυχάζεις. Από την άλλη αν πας σε δημόσιο νοσοκομείο (όπου γίνεται πάντα της καριόλας από τον κόσμο) και πάρεις κάποιο χαρτί για φάρμακα ή εξετάσεις, αν δε θες να τα πληρώσεις από την τσέπη σου πρέπει να πας στον αντίστοιχο γιατρό του ΙΚΑ και να σου τα ξαναγράψει. Ορίστε;

Το ανέκδοτο είναι όταν πρέπει να κάνεις μία εξέταση για κάποιο λόγο. Πέρσι μια φίλη μου χρειάστηκε να κάνει μία αξονική εγκεφάλου επειδή κατέρρευσε και για ένα μικρό χρονικό διάστημα (κάποιες ώρες) έπαθε κάτι σαν μπλακ άουτ. Έτρεχε από ‘δω, έτρεχε από ‘κει, το ραντεβού της το ‘κλεισαν για ένα μήνα μετά (μπορεί και παραπάνω – δε θυμάμαι), στο μεταξύ ξανάπαθε το μπλακ άουτ και τέτοια. Η μόνη της λύση ήταν να πάει να πληρώσει την αξονική. Και τότε ρε γιατί μας κρατάνε το γαμημένο το ΙΚΑ από το μισθό μας; Κι αν η κοπέλα είχε κάτι σοβαρό; (Ευτυχώς δεν είχε). Αλλά αν, λέω αν είχε;;;

Τελοσπάντων, ξέφυγα από το κυρίως θέμα μου που ήταν οι ψυχολόγοι και οι ψυχίατροι. Και καλά, οι ψυχολόγοι δεν είναι γιατροί. Οι άλλοι όμως; Που θα έπρεπε να τιμούν τον όρκο του Ιπποκράτη σα να ήταν Ευαγγέλιο (τρόπος του λέγειν, βάλτε Κοράνι, Βέδες ή οτιδήποτε άλλο ανάλογα με την περίσταση). Να βοηθάνε το συνάνθρωπό τους να λύσει το πρόβλημά του και όχι να οδηγείται στην απελπισία. Δε λέω, άνθρωποι είναι κι αυτοί και πρέπει να δουλέψουνε για να ζήσουνε. Αλλά όχι τον κόσμο. Με έναν πρόχειρο υπολογισμό και με 100 ευρώ την επίσκεψη, βγάζεις 8*100=800 ευρώ την ημέρα. Επί 20 εργάσιμες μας κάνει 16.000 ευρώ το μήνα. Ρε δε *μπιπ* λέω γω. Και άντε, δε δουλεύει όλες τις ώρες της ημέρας το ιατρείο, να δουλεύει τις 6. Πάλι πολλά είναι. Και 4 σου λέω εγώ. Με 4 ώρες δουλειάς την ημέρα μπορείς να κάνεις κι άλλα πράγματα. Άσε που πολλοί γιατροί δουλεύουν και σε νοσοκομεία/κλινικές/whatever και έχουν και από κει εισόδημα. Το ότι αυτό είναι παράνομο δεν έχει καμία απολύτως σημασία.

Άντε γιατί τσαντίστηκα!!!